فرایند ترجمة شفاهی از زبان فارسی به زبان عربی در رسانه‌ها؛ از دیدگاه نظریه تکنیک‌های وینی و داربلنت

با توجه به اهمیت و جایگاه ترجمة شفاهی و کاستی در این نوع از مطالعات ترجمه، این پژوهش به دنبال شناسایی تکنیک‌هایی است که مترجمان شفاهی در محافل رسانه‌ای به کار می‌گیرند. این مطالعه با تکیه بر نظریه‌های نوپدید علم ترجمه، به‌ویژه نظریة وینی و داربلنت انجام شده‌است. جامعة آماری پژوهش شامل 360 دقیقه فایل صوتی و 20 مصاحبه با مسئولان دولتی طراز اول ایران است که در شبکة العالم توسط پنج مترجم به صورت هم‌زمان از فارسی به عربی ترجمه شده‌است. برای تعیین نوع تکنیک‌های به‌کارگرفته‌شده، به صورت نمونه‌گیری تصادفی، 24 دقیقه از این مصاحبه‌ها انتخاب شده‌است. نتایج به‌دست‌آمده گویای آن است که تکنیک‌های ترجمة شفاهی همانند نوع کتبی آن بوده و فقط ازلحاظ کمّیت با هم متفاوتند و تکنیک‌های ترجمة تحت‌اللفظی عبارتند از: جابه‌جایی، تغییر، گرته‌برداری، وام‌گیری، معادل‌سازی، و اقتباس که به ترتیب، بیشترین کاربرد را نزد مترجمان شفاهی داشته‌اند.